This meditation aims to connect you with the Goddess Brigid/Brigit/Bride.
I wrote this meditation for the first ever Riverina & Snowy Pagans collective ritual. I remember it was difficult for people to hear outside as I couldn’t project my voice enough (and I was super nervous!), and then late comers came in quite loudly.
I would suggest you record this for yourself or have someone in your group read aloud. This is a long one, so please allow yourself enough time to not be interrupted.
Imbolc Meditation
Close your eyes and take a few deep breaths. Breathe in… breathe out… Breathe in the energy around us, breathe out any tension you may be feeling.
There is a doorway forming in your minds eye. Notice its shape, its size, what it is made of. Is it old, or new? Is it elaborate, or simple? Is there a handle, or a latch, or a doorknob? Let the door fully form in your mind.
When you are ready, open the door and walk through.
You find yourself in a forest. Tall oaks and ash fill the canopy above you. Before you lie a well-worn path between white snowdrop flowers. Follow the path.
[ break ]
You notice a clanging sound in the distance, of metal striking metal, slowly becoming louder and louder. The path opens to huddled buildings in the forest clearing. You explore, following the sound.
CLANK! CLANK! CLANK! HIIIIIIIIIIIISSSSSSSSS
One of the buildings is a workshop, of fire burning and walls lined with tools.
“Good, you’re here.” The voice belongs to a woman at the tools, her leather apron is dirty, her fiery red hair is slick with sweat. “Pass me that hammer, please.” You do as instructed as she continues with her work.
“The instructions I was given was vague, but I guess you’ll understand what it means.” She dips her work into the barrels by your side as she moves her hair from her face. She moves over to the workbench and returns with a gift wrapped in linen.
“Here. This is for you.”
You open the linen wrapped gift. What is it? How does it appear to you? Look at its shape, its size. Thank the Smith for this gift.
As you walk out of the workshop you sense a pull coming from the gift. It leads you back into the forest, down a new well-work path, to a new door.
[ pause ]
Stepping through the door, you notice it is now dark. The path has become a stone floor, the light dances off the walls illuminated by torches.
Footsteps come behind you, and you turn to be greeted by a woman with long blonde hair, dressed in white. Her face smiles, her aura and presence is welcoming.
“Welcome to Kildare. We’ve been expecting you. She is about to take over, so we must hurry.”
She guides you through a maze of corridors, all illuminated by torchlight. A gentle hum of voices soon becomes louder as you are led into a large room of granite, open to the night sky.
In the centre of the room is the hearth, its fire crackling. Around the room stand women of various ages, sizes, all dressed in the manner of your guide. A woman of middle age stands forth before the fire and the room becomes silent. She takes a torch had had been resting within the fire and holds it before her.
“We Priestesses have been tending this fire for generations and will for generations to come. Of this cycle, it is the end of the 19th day.”
As she turns to face those gathered, a woman with fiery red hair comes forth, holding an unlit torch. You notice that she resembles the blacksmith, but older.
“And on the 20th day, I take my place to tend the Sacred Flame.”
The torches meet, and the red-haired priestess takes the now-lit torch and places it by the fire. Those gathered begin to disperse, but your guide holds you back.
“Welcome to my Sacred Fire,” she says as she puts a new log on. You notice your guide has gone, that she is now speaking to you.
“Yes, it was once on the hill here in Kildare. Change is constant, and necessary for growth.”
“Tell me, what change is happening for you? Do you need to bring something to the fire?”
Spend some time talking with her, allowing my voice to drift away.
[ pause ]
As the conversation winds down, she takes an unlit torch and lights it from her sacred fire and offers the torch to you.
“Blessings to you on your journey.”
Your guide reappears. You farewell, and are led off down a new corridor, to a new door.
The door opens into a small cottage, where an elder woman sits, mortar and pestle at hand.
“Oh good, you’re here. Can’t seem to keep it going today.” She says to you as she fixes her greying red hair. At the hearth, you rest the torch into the struggling fire, which comes to life thanks to the sacred flame. The woman smiles in appreciation.
“While you’re here,” she hands you some material. “Strip this down for me, please, I’m low on dressings.”
[ pause ]
A commotion occurs outside, before a child rushes through the door.
“Mistress, it’s my brother. Her’s hurt.” The elder woman springs forth and rushes outside. “Come!” she calls to you.
The boy is bleeding from the temple.
“There’s fresh water in the pot, move it over the fire. I need those dressings you made, and my mortar. Go!”
You do as you’re hold. She continues to give you instructions as she tends to the boy.
[ pause ]
“He’s stable. You, fetch fresh water from the well. He needs to drink.”
[ pause ]
As you pull up the bucket from the well, you notice your reflection. Over the course of this journey, you have changed. It might be slight, it might be dramatic, but it’s there.
“Where are you?!” She calls. You rush back with the water and settle back into your role as assistant, helping the Healer work.
[ pause ]
Hours pass in moments, and you are inside the cottage with the Healer.
“Thank you for your assistance today,” she smiles. She walks across the room and picks up a small box.
“For you. It’s getting late, you’ll want the last light to find your way home.”
You farewell the Old Healer and make your way outside. Curious, you open the box to find flint and steel. “For your own Sacred Fire” you hear in your mind.
A new door appears before you. When you are ready, walk through and feel yourself return to your body.
Deze meditatie heeft tot doel je te verbinden met de Goddess Brigid / Brigit / Bride.
Ik schreef deze meditatie voor het allereerste collectieve ritueel van Riverina & Snowy Pagans. Ik herinner me dat het moeilijk was voor mensen om buiten te horen omdat ik mijn stem niet genoeg kon projecteren (en ik was super nerveus!), En toen kwamen laatkomers vrij luid binnen.
Ik stel voor dat je dit zelf opneemt of iemand in je groep voorleest. Dit is een lange, dus geef jezelf alsjeblieft voldoende tijd om niet onderbroken te worden.
Imbolc-meditatie
Sluit je ogen en haal een paar keer diep adem. Adem in … adem uit … Adem de energie om ons heen in, adem elke spanning uit die je misschien voelt.
Er vormt zich een deuropening in je hoofdoog. Let op de vorm, de grootte, waar het van gemaakt is. Is het oud of nieuw? Is het uitgebreid of eenvoudig? Is er een handvat of een late of een deurknop? Laat de deur volledig in je hoofd vormen.
Als je klaar bent, open dan de deur en loop er doorheen.
Je bevindt je in een bos. Hoge eiken en as vullen de luifel boven je. Voordat je een versleten pad ligt tussen witte sneeuwklokbloemen. Volg het pad.
[pauze]
Je merkt een kletterend geluid in de verte, van metaal dat metaal raakt en langzaam luider en luider wordt. Het pad opent naar ineengedoken gebouwen op de open plek in het bos. Je verkent, volgt het geluid.
CLANK! CLANK! CLANK! HIIIIIIIIIISSSSSSSSS
Een van de gebouwen is een werkplaats, van brandwonden en muren bekleed met gereedschap.
“Goed, je bent hier.” De stem is van een vrouw bij de gereedschappen, haar leren schort is vies, haar vurige rode haar is glad van zweet. “Geef me die hamer, alsjeblieft.” Je doet wat de instructies zijn terwijl ze doorgaat met haar werk.
“De instructies die ik kreeg waren vaag, maar ik denk dat je zult begrijpen wat het betekent.” Ze doopt haar werk in de vaten aan je zijde terwijl ze haar haar van haar gezicht beweegt. Ze gaat naar de werkbank en keert terug met een geschenk in linnen gewikkeld.
“Hier. Dit is voor jou.”
Je opent het in linnen gewikkelde geschenk. Wat is het? Hoe lijkt het jou? Kijk naar de vorm, de grootte. Bedankt de Smith voor dit geschenk.
Als je de werkplaats verlaat, voel je een aantrekkingskracht die uit het geschenk komt. Het leidt je terug naar het bos, via een nieuw goed werkpad, naar een nieuwe deur.
[pauze]
Als je door de deur stapt, merk je dat het nu donker is. Het pad is een stenen vloer geworden, het licht danst van de muren verlicht door fakkels.
Voetstappen komen achter je en je wordt begroet door een vrouw met lang blond haar, gekleed in het wit. Haar gezicht lacht, haar aura en aanwezigheid is gastvrij.
“Welkom bij Kildare. We hadden je verwacht. Ze staat op het punt het over te nemen, dus we moeten opschieten.”
Ze leidt je door een doolhof van gangen, allemaal verlicht door fakkellicht. Een zacht gezoem van stemmen wordt al snel luider als je naar een grote kamer van graniet wordt geleid, open voor de nachtelijke hemel.
In het midden van de kamer staat de haard, het vuur knettert. Rondom de kamer staan vrouwen van verschillende leeftijden, maten, allemaal gekleed op de manier van uw gids. Een vrouw van middelbare leeftijd staat voor het vuur en de kamer wordt stil. Ze neemt een fakkel die in het vuur had gelegen en houdt hem voor haar.
“Wij Priestesses verzorgen dit vuur al generaties lang en zullen dat nog generaties lang doen. Van deze cyclus is het einde van de 19e dag.”
Terwijl ze zich omdraait naar de verzamelde mensen, komt er een vrouw met vurig rood haar tevoorschijn, die een onverlichte fakkel vasthoudt. Je merkt dat ze op de smid lijkt, maar ouder.
“En op de 20e dag neem ik mijn plaats in om de Heilige Vlam te verzorgen.”
De fakkels ontmoeten elkaar en de roodharige priesteres neemt de nu verlichte fakkel en plaatst hem bij het vuur. De verzamelde mensen beginnen zich te verspreiden, maar je gids houdt je tegen.
“Welkom bij mijn Heilig Vuur,” zegt ze terwijl ze een nieuw logboek opzet. Je merkt dat je gids weg is, dat ze nu met je praat.
“Ja, het was ooit op de heuvel hier in Kildare. Verandering is constant en noodzakelijk voor groei.”
“Vertel me, welke verandering gebeurt er voor jou? Moet je iets naar het vuur brengen?”
Breng wat tijd door met haar te praten, zodat mijn stem weg kan drijven.
[pauze]
Terwijl het gesprek afloopt, neemt ze een onverlichte fakkel en steekt deze aan vanuit haar heilige vuur en biedt ze je de fakkel aan.
“Zegeningen voor je op je reis.”
Je gids verschijnt weer. Neem afscheid en word door een nieuwe gang naar een nieuwe deur geleid.
De deur komt uit in een klein huisje, waar een oudere vrouw met een vijzel en een stamper bij de hand zit.
“Oh goed, je bent hier. Ik kan het vandaag niet volhouden.” Ze zegt tegen je terwijl ze haar grijzende rode haar fixeert. Bij de haard laat je de fakkel rusten in het worstelende vuur, dat dankzij de heilige vlam tot leven komt. De vrouw lacht van waardering.
“Terwijl je hier bent,” geeft ze je wat materiaal. “Strip dit voor mij, alsjeblieft, ik heb weinig verband.”
[pauze]
Buiten komt commotie voor, voordat een kind door de deur rent.
“Meesteres, het is mijn broer. Haar is gekwetst.” De oudere vrouw springt naar buiten en rent naar buiten. “Kom!” ze belt naar je.
De jongen bloedt uit de tempel.
“Er zit vers water in de pot, verplaats het over het vuur. Ik heb die verbanden nodig die je hebt gemaakt, en mijn vijzel. Gaan!”
Je doet wat je vasthoudt. Ze blijft je instructies geven terwijl ze voor de jongen zorgt.
[pauze]
“Hij is stabiel. Jij, haal vers water uit de put. Hij moet drinken.”
[pauze]
Terwijl je de emmer uit de put trekt, merk je je spiegelbeeld op. In de loop van deze reis ben je veranderd. Het is misschien klein, het is misschien dramatisch, maar het is er.
“Waar ben je ?!” Ze belt. Je haast je terug met het water en vestigt je weer in je rol als assistent en helpt de genezer te werken.
[pauze]
Uren verstrijken in momenten en u bevindt zich in het huisje met de genezer.
“Bedankt voor je hulp vandaag,” ze lacht. Ze loopt door de kamer en pakt een doosje op.
“Voor jou. Het wordt laat, je wilt dat het laatste licht je weg naar huis vindt.”
Neem afscheid van de Old Healer en ga naar buiten. Nieuwsgierig open je de doos om vuursteen en staal te vinden. “Voor je eigen Heilige Vuur” hoor je in je hoofd.
Er verschijnt een nieuwe deur voor je. Als je klaar bent, loop dan door en voel dat je terugkeert naar je lichaam.
Book of Eucalypt 
Leave a comment